Het is Valentijnsdag. Ook bij September Apeldoorn Loolaan besteden we daar aandacht aan en dat levert prachtig gesprekken op over de liefde die bewoners hebben gekend.
Samen met een bewoner met dementie ben ik op een rood karton hartjes aan het tekenen. We knippen ze uit en maken er een klein gaatje in. Ik heb een grote bos met rode kornoelje (een heester met in de winter rode takken) in een vaas gezet. De bedoeling is om de geknutselde hartjes daar in te hangen. Ondertussen sluiten steeds meer bewoners bij het geknutsel aan en ik vraag iedereen: heeft u weleens van Valentijnsdag gehoord?
Één van de zes bewoners die ik het vroeg wist het te vertellen, maar de meeste kennen Valentijnsdag niet. Na mijn uitleg over deze dag vraag ik iedereen: 'Hoe heeft u de liefde van uw leven leren kennen?' De mooiste verhalen komen voorbij en ondertussen knippen en tekenen we nog meer hartjes.
Hoe heeft u de liefde van uw leven leren kennen?
Eén meneer vertelt dat zijn schoonzus een gezellig avondje had georganiseerd waarvoor ze een dame die ze kende en meneer zelf voor had uitgenodig. Daar zagen ze elkaar voor het eerst. Na die avond vond hij haar toch wel leuk vertelt hij en besluit actie te ondernemen: ''Ik heb het telefoonboek erbij gepakt en de naam en straat opgezocht maar er bleken er twee in dezelfde straat te wonen. Ik heb toen gewoon bij één aangebeld, en toen deed een oudere dame open.
Ik vroeg: 'Is Jeeltje thuis?' De dame zei wat terughoudend: 'Nee hoor'. Maar al snel kwam er een stem van boven die riep: 't’s goed hoor laat hem maar binnen'. Zij had mij al aan zien komen lopen'', vertelt hij lachend. ''Nou en toen zijn wij al snel getrouwd.'' Ik maak voor meneer een hartje met lijm een J van Jeeltje en hang het hartje in de rode takken. Kijk daar hangt Jeeltje: uw liefde.
Glunderend vertelt een bewoonster: 'Ik heb hem ontmoet op vakantie'
Een andere dame vertelt: ''Ik kwam hem tegen op vakantie.'' Haar hele gezicht glunderde en mijn nieuwsgierigheid was gewekt. Hoe ging dat dan vroeg ik? Mevrouw: ''Nou gewoon we merkte dat we elkaar leuk vonden en zorgde ervoor dat we geregeld naast elkaar gingen zitten.'' Het is jammer dat ik haar blije gezicht niet met een foto heb vastgelegd. Ik werd er al warm van vanbinnen. Laat staan wat deze dame, die al de negentig is gepasseerd, weer even voelde door over de liefde van haar leven te praten.
'Hoe heette hij?' vroeg ik. ''Bob!'' vertelt ze met een lach op haar gezicht haar en haar hoofd een beetje scheef. Ik maak met een lijm een een B op het hartje en we strooien er glitter op. Een mooie zilveren B. Ik zeg: 'Kijk hier hangt Bob: uw liefde'. 'Ja,' zegt de lieve dame met een glimlach. Het doet deze mensen zichtbaar veel.
Wat is het toch fijn om hier over te praten, zegt een bewoner
Zo bespraken we nog meer eerste liefdes en één dame vertelde me: ''Weet je dat het heel fijn is, om daar over te praten. Alleen al het noemen van de naam van mijn man doet me zo goed. Ik hoor dat eigenlijk nooit meer. Mijn dochter of zoon zal altijd papa blijven zeggen, maar zijn naam hoor ik bijna nooit meer. Laat staan dat ik hem uitspreek.'' Ik hoor de weemoed in haar stem...
Tot vandaag stond ik hier eigenlijk nooit bij stil. Natuurlijk wel dat mensen hun geliefde erg missen, maar dat het gemis ook zit in dat een bewoner nooit meer de naam van hun geliefde horen, dat is iets wat niet eerder bij me is opgekomen.
Ik besef me weer hoe belangrijk dit soort gesprekken zijn
Het doet me beseffen hoe belangrijk het is om dit soort gesprekken te voeren. Je ziet dat het bewoners het zo goed doet en ik merkte echt dat gevoelens van toen weer tot leven komen. Het is een mooi inzicht: het blijven benoemen en het vaker terughalen van deze mooie tijd, juist in de laatste fase van hun leven. Het roept mooie herinneringen en gevoelens op zoals een lieve bewoonster me vertelde. Waar het moderne “Valentijnsdag” toch weer goed voor is geweest.
Deze blog is geschreven door Pauline Bomhof en werkt als woonbegeleider bij Wonen bij September Apeldoorn - Loolaan. Op haar website Passie voor mijn werk deelt ze via blogs regelmatig over wat zij meemaakt en hoe zij bepaalde situaties beleeft. Wil je meer weten over het wonen bij September? Bekijk de verschillende woonhuizen.
Terug naar overzicht